به گزارش خبرنگار مهر، رقابتهای دور رفت فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشور در حالی به پایان رسید که نتایج تیم‌ها نشان از تفکرات محتاطانه سرمربیان برای ماندن روی نیمکت دارد. پیروزی‌های اقتصادی برای جلوگیری از هرگونه حاشیه و شایعه رفت و آمد مربی مهم‌ترین دستاورد فوتبال باشگاهی کشور شده است تا حداقل بیش از ۳۰ درصد بازیها با میانگین یک گل به پایان برسد.
فقر گلزنی در تیم‌ها بدون شک رابطه مستقیم با افکار سرمربیان دارد اما به نظر می‌رسد مهاجمان ایرانی نیز گل زدن را فراموش کرده‌اند تا جایی که یحیی گل محمدی در اوج نیاز به مهاجم در روزهای خروج یورگن لوکادیا و مصدومیت شیخ دیاباته باز هم به مهدی عبدی و حامد پاکدل بازی نداد تا بدون آنها صدرنشین نیم فصل شود.
فقر مهاجم گلزن نه تنها شامل حال پرسپولیس می‌شود بلکه گل گهر سیرجان با پنج مهاجم تخصصی و گران قیمت همچون سپاهان اصفهان نتوانست آمار قابل قبولی در بازی‌هایش نشان دهد تا آقای گل رقابت‌ها پس از برگزاری ۱۵ هفته تنها ۶ گل زده باشد.
یورگن لوکادیا مهاجم تیم فوتبال پرسپولیس که در فاصله یک روز مانده به برگزاری دربی پایتخت تصمیم به ترک ایران گرفت با وجود اینکه در چهار بازی اخیر این تیم و همچنین دو دیدار ابتدایی پرسپولیس حضور نداشت آمار ۶ گل زده را از خود بر جای گذاشت تا در کنار محمد عباس زاده بهترین گلزنان لیگ برتر تا اینجای فصل لقب بگیرند.
مهاجم تراکتور تبریز در حالی کنار لوکادیا قرار گرفته است که او نیز در چند بازی تیمش به دلیل مصدومیت غیبت داشت. هت تریک او در هفته نهم مقابل نفت مسجدسلیمان تأثیر بسزایی در آقای گلی‌اش در نیم فصل اول داشت اما پس از آن مصدومیت اجازه نداد به گلزنی هایش ادامه دهد.
با این حال سایر مهاجمان لیگ برتری به سایه آقای گل‌های فعلی لیگ برتر هم هنوز نرسیده‌اند. پس از این دو بازیکن، گلزن ترین بازیکنان را مجموعه‌ای از بازیکنان تشکیل می‌دهند که فقط چهار گل زده‌اند که ۹ در بین آنها امثال حامد شیری به عنوان مدافع حضور دارند.
لیگ برتر ایران در حالی جذابیت گلزنی خود را از دست داده که تنها یک ماه از مهم‌ترین رویداد فوتبال دنیا در قطر می‌گذرد. جام جهانی ۲۰۲۲ با بیشترین گل‌های زده به عنوان مهیج‌ترین دوره این رقابت‌ها شناخته شد تا هواداران فوتبالی علاقه خود را به زدن گل‌های تیم‌های محبوب نشان دهند اما این روند در فوتبال ایران کاملا بر عکس است و تیم‌ها با احتیاط همه جانبه به مصاف حریفان می‌روند.
فوتبال باشگاهی ایران نه تنها با تیم‌های ملی حاضر در جام جهانی ۲۰۲۲ فاصله دارد بلکه با لیگ‌های فوتبال دنیا نیز اختلافی فاحش در امر گلزنی دارد.
لوکادیا و عباس زاده در حالی با ۶ گل زده بهترین مهاجمان فوتبال هستند که در بوندس‌لیگا آلمان کریستوفر ان کونکو از لایپزیش ۱۲ گل در ۱۵ بازی زده است. رابرت لواندوفسکی در ۱۵ دیدار لالیگا اسپانیا ۱۳ گل زده است و کیلیان امباپه نیز همین تعداد گل را با پیراهن پاری سن ژرمن در لیگ فوتبال فرانسه تا پایان هفته هفدهم به ثمر رسانده است.
فوتبال باشگاهی ایران در حالی با فقر گلزنی روبرو است که ژنتیک فوتبالیست‌های ایرانی در خارج از مرزها معمولا تور دروازه‌ها را به خوبی می‌شناسد. مهدی طارمی مهاجم پورتو با زدن ۳۷ گل در ۵۱ بازی بزرگ‌ترین افتخار یک فوتبالیست ایرانی را رقم زد و توانست چهارمین گلزن برتر سال شود. تاکنون سابقه نداشت یک بازیکن ایرانی بتواند این تعداد گل را در یک سال در فوتبال اروپا به ثمر برساند.
قطعا فاصله طارمی با مهاجمان فعلی فوتبال ایران بیش از پیش شده است. اکثر آنها نه تنها توان بازی همچون طارمی را ندارند بلکه در ترکیب تیم‌های خود نیز کمتر صاحب موقعیت گلزنی می‌شوند تا اینگونه با مشکل کمبود گل در فوتبال کشور روبرو شویم.
نظر شما